قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

ابراهیم بن عقیل بن جیش بن محمد قرشى [1]
کنیه اش ابو اسحاق بود، معروف به ابن المکبّرى، نحوى دمشقى. بنا به روایت ابن عساکر در تاریخ دمشق به سال 474 وفات کرد و در باب الصغیر به خاک سپرده شد. و گوید که او از ابو الحسن على شرابى نحوى روایت مى کرد و ابو بکر احمد بن ثابت خطیب و ابو محمد بن اکفانى از او روایت مى نمودند. خطیب او را صدوق شمرده ولى ابن عساکر گوید سخنش در خور تأمل است. خطیب در کتاب خود موسوم به تلخیص المتشابه [2] او را ذکر کرده است.
ابن عساکر گوید که ابو اسحاق مى گفت: نوشته ابو اسود دوئلى که على (ع) به او املا کرده، در دست اوست. همواره اصحاب خود و، به ویژه، اصحاب حدیث را وعده مى داد که آن نوشته را به آنها نشان خواهد داد و به وعده وفا نمى کرد. تا روزى یکى از شاگردانش فرصت یافت و از روى آن نوشت. براى آن اسنادهایى ترتیب داده بود که مجعول بودنش آشکار بود و خطیب متوجه این جعل نشده بود و او را موثق شمرده بود.
آن نوشته در امالى ابو القاسم عبد الرحمن بن اسحاق زجاجى نحوى حدود ده سطر بود و آن چه ابراهیم بن عقیل بر ساخته بود نزدیک به ده ورق.
ابو اسحاق قرشى را کتابى است در نحو به قدر کتاب اللمع و من آن را دیده ام.


زیرنویس:
[1] مصورة ابن عساکر 2: 47، تهذیب او 2: 231، الوافى 6: 56، بغیة الوعاة 1: 419، در المختصر نیامده است.
[2] تلخیص المتشابه کتابى است در ضبط کلمات براى مصون ماندن از تصحیف که در آن عقیل به فتح عین آمده است.


منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.