دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 06

----

15/06/1447

----

15 آذر 1404

تبلیغات

رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود:
«الْيَسيرُ مِنَ الرِّياءِ شِرْكٌ، وَمَنْ عادَى أَوْلِياءَ الله فَقَدْ بارَزَ الله بِالْمُحارَبَةِ إِنَّ الله يُحِبُّ الأَبْرارَ الأَتْقِياءِ الأَخْفِياءِ الَّذِينَ إِنْ غابُوا لَمْ يُفْتَقَدُوا، وَإِنْ حَضَرُوا لَمْ يُعْرَفُوا، قُلُوبُهُمْ مَصَابِيحُ الْهُدَى، يَخْرُجُونَ مِنْ كُلِّ غَبْراءَ مُظْلِمَةٍ».
ریاء کمش هم شرک است، و هر کس با دوستان خدا دشمنی کند با خدا ابراز جنگ کرده است، همانا خداوند نیکوکاران پرهیزگار پنهانکار را دوست دارد، کسانی که وقتی غائب شوند ناپدید نمی‌گردند، و وقتی در میان ما باشند ناشناخته‌اند. قلب‌های آنان چراغ‌های هدایتی است که از (فضاهای) غبارآلود تاریک بیرون می‌آیند (و می‌درخشند).
مستدرک حاکم 1/44 حدیث (4)، و 3/303 حديث (5182)، 4/364 حديث (7933)، وسنن ابن ماجه 2/1320 حديث (3989)، وسه معجم طبرانی، ومسند شهاب و غیره.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>نماز > حکم سخن گفتن بين نماز سنت و فرض صبح

شماره مقاله : 10832 تعداد مشاهده : 391 تاریخ افزودن مقاله : 27/6/1390

حکم سخن گفتن بين نماز سنت و فرض صبح

هيچ دليلي وجود ندارد که سخن گفتن بين نماز سنت و فرض صبح ممنوع باشد، بنابراين ما نيز نمي توانيم بدون حجت و دليل بگوئيم سخن گفتن ناجايز است.
حتي در صحيح مسلم از معاويه رضي الله عنه روايت است که گفت: «أن النبي صلى الله عليه وسلم نهى أن توصل صلاة بصلاة حتى يتكلم أو يخرج».
يعني: پيامبر صلي الله عليه وسلم از وصل کردن نماز (فرض) با نماز (سنت) نهي کرده است تا آنکه نمازگزار بين آن دو نماز سخني مي گويد يا خارج مي شود.
و اينکه در حديث فرموده: «تا سخن بگويد» دليلي بر اينست که فاصله انداختن بين دو نماز با سخن گفتن نيز حاصل مي شود.
البته نبايد فراموش کرد که يکي از سنتهاي نبوي اين بوده که نماز صبح را زود مي خواندند، يعني بعد از خواندن نماز سنت فجر در منزل، به مسجد آمده و در همان تاريکي ابتداي روز نماز صبح را برپا مي داشتند، زيرا از ابومسعود انصاري‌، روايت شده ‌كه‌: «‌پيامبر صلي الله عليه و سلم‌، يكبار نماز صبح را در تاريكي آخر شب خواند (‌بعد از سپيده ‌دم‌) سپس يكبار آن را بهنگام روشن شدن هوا خواند، سپس بعد از آن تا وقتي كه وفات ‌كرد همواره‌، در تاريكي آخر شب نماز صبح را مي‌خواند، ديگر نماز صبح را بهنگام روشني هوا نگزارد»‌. ابوداود و بيهقي آن را روايت ‌كرده‌اند و سند آن "صحيح" است‌.
پس نبايد فاصله بين نماز سنت فجر با نماز فرض زياد شود تا اين سنت نبوي هم مراعات شود.

والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام شافعى رحمه الله فرموده اند: "كل حديث عن النبي صلى الله عليه وسلم فهو قولي وإن لم تسمعوه مني" (ابن أبي حاتم 93 - 94) يعنى: "هر حديثى را كه از پيامبر صلى الله عليه و سلم بشنويد قول من نيز ميباشد، گرچه از من نيز نشنيده باشيد"