دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 06

----

15/06/1447

----

15 آذر 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
"إيَّاكُمْ والجُلُوسِ في الطُّرُقَات"، قَالُوا: يَارَسُول اللَّه مالَنَا مِنْ مجالِسِنا بُد: نَتَحَدَّثُ فيها. فَقالَ رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: "فإذا أبَيْتُمْ إلاَّ المجْلِس، فأَعْطُوا الطَّرِيقَ حَقَّهُ"، قَالُوا: ومَا حَقُّ الطَّرِيق يَارَسُولَ اللَّه؟ قَال: "غَضَّ البصر، وكَفُّ الأذَى ، وردُّ السَّلام، والأمْرُ بِالمَعْرُوفِ والنَّهىُ عنِ المُنْكَرِ" (متفقٌ عليه)
يعنى: "از نشستن در راهها بپرهيزيد"، گفتند: يا رسول الله صلي الله عليه وسلم ما چاره اى از اين نشستن هايمان نداريم که در آن صحبت مي کنيم. رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: "پس هرگاه ناگزير از نشستن شده ايد، حق راه را بدهيد"، گفتند: حق راه چيست، يا رسول الله صلي الله عليه وسلم؟ فرمود: "پوشيدن چشم، خود داري از اذيت و آزار و جواب دادن سلام و امر به کارهاي پسنديده و نهي از کارهاي بد".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>اشخاص>یزید بن ولید

شماره مقاله : 11012 تعداد مشاهده : 496 تاریخ افزودن مقاله : 17/9/1390

یزید بن ولید

کنیت او ابو خالد بود، ولادة او سنه ست و ثمانین بود، و او را ناقص نام شد بسبب آنکه مواجب حشم ناقص کرد، اما مردى گزیده سیرت پاکیزه اعتقاد بود، روشن دل و عاقل بود، رد مظالم کرد، مادرش شاه برى [1] بنت فیروز بن کسرى بن یزدجرد بن شهریار بود، ذکر او در کتب قدماء بود بدین وجه که: یا .... الکنوز و یا ساجدا بالاسحار کانت ولایتک رحمتى و وفاتک فتنة فنبشوک فصلبوک. معنى چنان باشد: اى پراکنده کننده گنجها! و اى سجده کننده در اسحار! ولایت تو رحمت بود، وفات تو فتنه بود، ترا از گور برکشند و بیاویزند، و مدة عمر او چهل سال بود. وفات او بیستم ذى الحجه سنه ست و عشرین و مائه بود، ولایت او پنجاه و دو روز بود. چون مروان محمد مروان حکم که او را مروان حمار گفتندى، بامارت بنشیت او را از خاک بیرون کشیدند و بیاویخت، علیه الرحمة و الغفران، و السلام على من اتبع الهدى.

زیرنویس:

[1] کذا. مجمل و گزیده: شاه آفرید بنت فیروز بن یزدجرد ابن شهریار، مسعودى: امه ساریه بنت فیروز. الکامل: امه شاهفرند بنت فیروز بن یزدجرد ...

به نقل از کتاب: طبقات ناصرى، مؤلف: ابو عمر عثمان بن محمد المنهاج سراج الجوزجانى (م بعد 658)، تحقیق: عبد الحى حبیبى قندهارى، تهران، دنیاى کتاب، چ اول، 1363ش.