قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

طرح ولایت فقیه راه برون رفت از معضل بزرگ

س- علمای شیعه برای برون رفت از این معضل عقیده انتظار مهدی خود چه راهی برای قانع کردن پیروانشان انتخاب کرده­اند؟
ج- مقوله ولایت فقیه را مطرح کردند، و به دروغ به ابی جعفر نسبت داده­اند که گفته: «هر پرچمی که قبل از پرچم قایم برافراشته شود صاحب آن طاغوت است» و مازندرانی بدان افزود: «گر چه برای حق دعوت کند»[1].  
و همچنین سند و امضایی جعل کرده­اند که برخی از صلاحیت های مهدی را به آنها واگذار می­کند: «در مورد حوادثی که پیش می­آید به راویان حدیث ما مراجعه کنید، آنها حجت من برشما هستند و من حجت خدا می­باشم»[2].
پس نظر علمایشان بر این ثابت گردید که ولایت فقها فقط در مسائل افتا و امثال آن است، اما ولایت عام و کلی که شامل دولت و حکومت است، از دیدگاه آنان از صلاحیت­های منحصر به فرد امام غایب است چون وقتی برگردد حکمرانی می­کند! و بر همین اعتقاد باقی ماندند تا اینکه خمینی از طولانی شدن انتظار به ستوه آمد، چون می­دانست همه اینها خرافه­ای بیش نیست گفت: «از غیبت کبرای امام ما مهدی هزار سال گذشته است و ممکن است هزاران سال دیگر به طول بینجامد...»[3].
و خمینی در مورد خود و دوستانش می­گوید که آنها بر مردم حجت هستند، همانطور که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  بر مردم حجت بود، و هر کس از اطاعت آنان سرپیچی نماید، خداوند او را مواخذه می­کند و از او حساب می­گیرد»[4].
و می­گوید: «به هر حال همه آنچه که به پیامبران واگذار شده به آنان (یعنی فقهای شیعه) نیز سپرده شده است، و به آنچه پیامبران در آن امین قرار داده شده­اند آنان نیز امین قرار داده شده­اند»[5].
 
ضربه کمر شکن بر شیعه
این گواهی و اعتراف مهم و خطیر یکی آیات و حجّتهای شیعه یعنی خمینی بر فاسد بودن اساس مذهب شیعه است، او شهادت می­دهد که اجماع فرقه­ی او، شیعه اثنی عشریه در قرون گذشته بر گمراهی بوده است، و اعتقاد به منصوص بودن امام مشخص و تعیین شده باطل بوده است، و تاریخ و واقعیت با وضوح کامل فساد و باطل بودنش را ثابت کرد، و اینک بعد از گذشت سالهای متمادی؛ از قیام امام صاحب زمان که بتواند بر همه صلاحیتهای خود استیلاء یابد نومید گشتند، و مجبور شدند با طرح عقیده­ای جدید به نام ولایت فقیه علیه اجماع و عقیده گذشته خود شورش برپا کنند! لذا خمینی مزایای مربوط به امام زمان را به خود و یاورانش که فقهای شیعه هستند اختصاص داد و گفت: علی رغم اینکه نام کسی در دوران غیبت امام به عنوان نائب او منصوص نیست؛ جز اینکه ویژگیهای حاکم شرعی در بخش عمده فقهای این عصر موجود است»[6].
 
به نقل از: سؤال و جوابهايي در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری

[1] - کافی با شرح مازندرانی 12 / 371 .
[2] - مراة العقول 4 / 55 ، وسائل الشیعه 18 / 101 ، الاحتجاج 2 / 469 ، الخرائج و الجرائح 3 / 111 ، الغیبة 177 .
[3] - الحکومة الاسلامیة ، ص 26 .
[4] - حکومت اسلامی ، ص 80 .
[5] - حکومت اسلامی ، ص 80 .
[6] -منبع سابق ص 48-49