دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 06

----

15/06/1447

----

15 آذر 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم به حضرت على رضي الله عنه فرمودند: "يا علي‌، لاتتبع‌ النظرة‌ النظرة، فان‌ لك ‌الأولي‌ وليس‌ لك‌ الأخرة"، يعنى: "اي‌ علي‌! نگاه‌ دوم‌، نگاه‌ اول‌ را دنبال‌ نكند زيرا نگاه‌ اول‌ از تو بخشوده‌ است‌ اما نگاه‌ دوم‌ چنين‌ نيست‌".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>قصص قرآن>قوم تبع

شماره مقاله : 3692 تعداد مشاهده : 306 تاریخ افزودن مقاله : 30/6/1389

"قوم تبّع" قوم "أسعد أبو كرب بن مليك حِميَرى" پادشاه يمن ميباشد كه از آتش پرستان بود ولى مسلمان شد و قومش را بسوى اسلام فراخواند اما آنها او را تكذيب كردند. علت نامگذارى او به "تبع" اين بود كه پادشاهان يمن اتباع و پيروان زيادى داشتند و لذا به آن نام معروف شدند. او 700 سال قبل از اسلام ميزيست و اولين كسى بود كه خانه كعبه را با پرده پوشاند.
خداوند در آيات 12، 13، 14 سوره "ق" ميفرمايد: " كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12) وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13) وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14)
يعنى: "پيش از آنان، قوم نوح و اصحاب رسّ و ثمود تكذيب پيشه كردند. و نيز عاد و فرعون و برادران لوط و اصحاب ايكه و قوم تبع، همگى پيامبران ما را به دروغ گرفتند"

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام ابو حنيفه رحمه الله فرموده اند: "لا يحل لأحد أن يأخذ بقولنا ما لم يعلم من أين أخذناه" (روايت ابن عابدين در حاشيه كتاب "البحر الرائق " 6/293) يعنى: "حلال نميباشد براى كسى كه قول ما را بگيرد ولى نداند كه آنرا از كجا (و چه منبعى) گرفته ايم"، و در روايتى ديگر ميگويد: "حرام على من لم يعرف دليلي أن يفتي بكلامي" يعنى: "حرام است بر كسى كه دليل مرا نداند و با اقوال من فتوى بدهد".