قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

سنت و آداب برخاستن از مجلس

دعاي کفاره‌‌ي مجلس بگوئي و آن عبارت است از «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ». (رواه أصحاب السنن).

در شبانه‌روز چقدر مجالس وجود دارد که مسلمان در آنجا حاضر مي‌گردد و مي‌نشيند سپس بر مي‌‌خيزد، ما در اينجا برخي از اين مجالس را ذکر مي‌کنيم:

1- هنگام صرف غذا (در سه وعده)، بدون شک که شما با کساني که سر سفره با شما نشسته‌اند صحبت مي‌کنيد ....

2- وقتي که فردي از دوستانت يا همسايه‌‌ات را مي‌بيني و با او صحبت مي‌کني هرچند که ايستاده باشي ...

3- هنگامي که با همکارانت و دوستانت در محل کار يا در کلاس درس مي‌نشينيد.

4- هنگامي که با زن و فرزندانت مي‌نشيني و با يکديگر صحبت مي‌کنيد.

5- وقتي که در ماشين سواري و همسر يا دوست همراه شما در ماشين نشسته است.

6- وقتي که به مجلس درس يا سخنراني حاضر مي‌شوي.

خداوند تو را حفظ کند، بنگر چند مرتبه در شبانه‌روز اين دعا و ذکر را تکرار نموده‌اي در اين صورت ارتباط شما هميشه با پروردگار است، پس چند مرتبه ستايش پروردگارت را گفته‌اي، و از آنچه که شايسته عظمت و جلالش نيست او را پاک و منزه داشته‌اي، هنگامي که مي‌گويي: «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ». و چند بار در شبانه‌روزت از آنچه که مرتکب شده‌اي بواسطه توبه و استغفار با پروردگارت تجديد عهد نموده‌اي هنگامي که مي‌گويي: «أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ» و چند بار به يگانگي خداوند اقرار نموده‌اي، يگانگي در ربوبيت، و يگانگي در الوهيت و يگانگي در اسماء و صفاتش، وقتي که مي‌گويي: «أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ».

پس بدينگونه در تمام شبانه‌روزت توحيد و يکتاي خداوند را مي‌گويي و او را به پاکي ياد مي‌کني، و از آنچه مرتکب شده‌اي توبه و استغفار مي‌نمايي.



فايده عمل نمودن به اين سنت

سبب کفاره و بخشش گناهان و بديهايي که در آن مجلس مرتکب شده مي‌گردد.



نکته:

امام ابن قيم مي‌فرمايد: نشستن و جمع شدن با دوستان و برادران و دو نوع است:

يکي: جمع‌شدن براي خوش نمودن نفس و گذراندن وقت، پس اينگونه زيانش راجح‌تر از فايده‌اش مي‌باشد، و کمترين زيانش اينست که قلب را فاسد ويران مي‌گرداند و وقت را تلف مي‌کند.

دوم: جمع‌شدن و نشستن با دوستان و برادران براي همکاري در اموري که سبب نجات است، يکديگر را به حق سفارش نمودن، پس اينگونه مجالس بزرگترين غنيمت و سودمندترين مجالس بشمار مي‌آيد.



برگرفته از کتاب: بيش از 1000 سنت در شبانه‌روز

نويسنده: خالد الحسينان

مترجم: دکتر حسين تاجي گله‌داري